En gang må ein jo begynne...

Etter måneder med, "eg skal lage blogg i mårra..." er eg endelig kommt i gang.
Det er vel på høg tid at eg får lagt ut nokre kvalpebilder medan ho framleis er kvalp. Jenta begynner jo å bli stor...





Akkurat no ligg ho her i sofaen ved sidan av meg og kosar seg med ein kong. Der er tomt for godbitar inni for lenge sidan, men det er jo så kjekt å tygge på den. Det er ein lyd når ho gneg på den, ein når ho bit i kantane og ein når ho strekkjer tunga så langt inni som ho greier i tilfelle er skulle ligge noko igjen. Men den mest spennande av dei alle er når ho set fast underkjeven inni og det blir ei voldsom slafsing før ho kjem laus att. Då ser ho undrande på den raude kongen og lurer sikkert på kven som set inni å held fast.

Ana er ei riktig trivelig terve-jente på godt og vel 7 mnd no. Ho er omlag 56 cm på nakken og litt over 20 kg. Så stort større trur eg ikkje ho blir. Pelsen er nok blitt så lang å fin som den skal bli så ho er ei riktig flott terve-jente. Ho har lært seg nokre kjekke sirkuskunstar og litt grunnleggande lydighet så langt, vertfall sann nokelunde da. Ho kjem i 90 prosent av tilfella så lenge det ikkje er noko veldig spennande som må utforskast. Men vi har god tid å terpe på slikt. Ho blir nok mest ein turkammerat og ein familiehund, så får kunstar og agility bli ei lita ekstra utfordring i ledige stunder.




Årets første nysnø var noko merkelige greier. Det var kaldt, og det gjekk ikkje an å stå på. Så nokre kvite dukkertar blei det. Men når ein først fekk litt greie på kor dette nye kvite teppet verka gjekk det unna. Det beste med heile snøen var jo at her var det berre å gje på, det var ikkje så farlig om beina stokka seg litt, ein landa mjukt uansett.



Leik er det kjekkaste som fint! Sjølv om ein nettopp er vakna og ikkje heilt skjønnar kva som skjer når ein øsen Tira deiser inn i sida i full fart. Men det tar ikkje lange stunda før reglane er på plass og to viltre hundar rullar gjennom busker og kratt.



Det kjekkaste Ana eit er å dra på fjellet, eller i skogen. Då hentar ho sele og band og er klar som eit egg. Det er jo ikkje rart når ein kan gå på fantastiske turar i fjellet på lett skaresnø med blå himmel og knallsol! Då er livet herlig du...